در انتهاي مسير

در نزديکي هدفي هستيم که سالها به دنبالش بوديم، ولي اين استرس و اضطراب و دلشوره هواس براي آدم نميزاره . نميدونيم که زندگي فقط هدف نيست بلکه راهيست که بري رسيدن انتخاب ميکنيم. خيلي وقته به هدف رسيديم و متوجه نشديم، داريم از دستش ميديم، وقتي ميفهميم که ديگه دير شده!

از ثانيه ها در زندگي لذت نميبريم ، جواني خود را از دست ميدهيم، فقط به دنبال گذشت زمان و سريع رسيدن نقطه زماني هدف هستيم

يک چشم به هم بزني زمان مثل برق ميگذره - راست گفتن

همين الان هم به فکر فرداييم!